Манăн чи çывăх тус — кушак. Эпир унпа кашни кунах пĕрле вылятпăр. Вăл юрлама юратать. Эпĕ вăл юрланине итлеме кăмăллатăп. Пĕррехинче инкек сиксе тухрĕ. Çав кун урамра сивĕччĕ, кушака: «Çак сивĕре ан юрла!» - терĕм, итлемерĕ, чунтанах юрларĕ. Юратнă тусăм шăнса пăсăлчĕ: ӳсĕрет, вĕрилентерет. Часрах тухтăр патне чупрăм. Врач итлесе пăхрĕ те, хăй кушака пулăшайманни пирки пĕлтерчĕ.
— Эсĕ анчах ăна пулăшма пултаратăн, — тет тухтăр.
— Мĕнле майпа?
— Санăн ылтăн шăши шыраса тупмалла, вара кушак чĕрĕлет.
— Ăçтан ылтăн шăши тупас-ха?
— Пĕлĕт çине улăхмалла, унта тупăн.
Тепĕр кунне пĕлĕт çине улăхрăм. Шыратăп, шăши курăнмасть. Çул айккинче чул выртать.
— Эс шăшие курман-и?
— Ăна Вилĕмсĕр Кащей илсе кайрĕ.
— Кащей патне мĕнле çитмелле?
— Çак пĕлĕт çине лар, вăл сана тӳрех ун çурчĕ патне илсе çитерет.
Лартăм. Çак самантрах Кащей çуртне çитсе те тăтăм.
— Салам! Эсĕ ылтăн шăшие илсе кайнă, мана тавăрса параймастăн-ши?
— Паратăп, анчах уншăн хăвăн чунна мана парсам.
— Ил эппин.
Кащей ман çине сăнарах пăхса илчĕ те: «Санăн чуну мана кирлĕ мар, каях килне», — терĕ.
Каллех пĕлĕт çине лартăм, киле вĕçсе çитрĕм. Тухтăр ылтăн шăшие кушака çитерчĕ. Кушак чĕрĕлчĕ. Тепĕр кунхине эпир унăн çуралнă кунне паллă турăмăр, пурте пĕрле юрласа-ташласа савăнтăмăр. Кушака: «Урăх ан чирле, мана пĕччен хăрушă пулчĕ», — терĕм. «Урăх чирлеместĕп», — шантарчĕ кушак.
Чăнах та урăх чирлемерĕ. Халĕ те туслă пурăнатпăр.