Алма-Ата


Алма-Ата пасарĕ


Темле асамлă курăну пăлхатрĕ пек ăша:

умра вуншар чĕлхепеле калаçакан пасар.

Тем тĕрлĕ çимĕç шăршипе пылланнă сывлăша

рехетленсе сывлатăп эп: çăтмах та кирлĕ мар.

 

Илекене тавар сĕнсе, сутуçă куллипе

туртать пек кăчăк пур çĕртен шăв-шавлă павильон.

Казах, уйгур, узбек, тутар е кăркăс çыннипе

вĕркет пек, тусăм, ку тĕлте халь тепĕр Вавилон.

 

Ара, чăнах та ку çапла: чăн туслăх ӳсĕмне

кунтах пĕр нимĕç вырăса пĕлтерчĕ ал тытса.

Ăçта эп? Тен, Европăра? Иккĕленӳ сĕмне

казах хĕвелĕ сириччен тăратăп кăшт хытса.

 

Эп — Азире!..

— Аш каниччен ĕç кăмăс эс, жолдас,

тутан сар уйăх пек çавра дыньăсене, хак пар.

Пиçсе çитет кăвар пекех вĕри шашлык та час,—

сăйлать казах каччи мана пит йӳрĕк те вăр-вар.

 

Çĕршер карттус та шĕлепке, чалма та тӳпеттей

умра пĕрмай мĕлтлетнĕрен куçпуç та чарăлать.

Çак самантра тĕнче çути юмахринчен тетте,

вăл йăрăм-йăрăм арбузсен пылакĕпе тулать.

 

Ак хĕрлĕ питлĕ, чăмăркка панулмисем çине

Малалла